وهذه القصيدة ... لمن لم يستطع قراءتها من الفلاش
يغريني جنونه
ما بكيته ...
كني أونست الجروح بداخلي
تبكي عليه !
وان جرحته في كلامي
أدري ... من خوفي عليه !
وآنا .. لا احتجته .. أجيه ؟!
همس .. يغريني جنونه
صدق .. تعشقني فنونه
ما كرهت الآ خضوعي
لا سمعت الشوق يصرخ في ضلوعي :
" آنا محتاجة ..... أبيه " !
علمتني ضحكتي وشلون أغيضه !
وأحرقتني دمعتي .... وآنا عنيدة
كل شي صار له .. حتى كلامي
حلمي اللي بس لو لحظة أشوفه
يمكن أصافح كفوفه !
في حياتي كلها
ما سمعت أعذب ولا احلى
من حروفه
لا حكى ..... مدري يغازله السحاب ؟
مدري يعانقه المطر ؟!
مدري حديثه من ذهب ؟!
احترت فيه
صع ب توصف شخص ... انت
" تموت فيه " !
كنه اهلي كلهم
يسكن معاي بوحدتي
واسكن بجدرانه امل
واثره ربيعي وضحكتي ...
اقطف من احساس الشعر :
واهمس له اشواقي خجل
إيه اعرفه
" كثر نفسي ...
وكثر همي
وكثر نبضي "
وما جهله الا قصيدي
يوصفه
ويموت عند اقدامه انسان ذليل !!