هذا القلم لا بغى يقسي *** يقسي وانا دايسٍ خوفي
[poet font="Simplified Arabic,4,black,bold,normal" bkcolor="transparent" bkimage="" border="none,4,gray" type=2 line=200% align=center use=ex length=0 char="" num="0,black" filter=""]
يا شيخ انا حاشمٍ نفسي = عن كل ما يجرح حروفي
تعّبت نفسي على درسي = لين الذهب صار بكفوفي
غرسي .. وهذا ثمر غرسي = طيبي .. وذا طيب معروفي
يا تاخذ الكل من طرسي = يا تترك الكل في جوفي
ما هوب انا المصبح الممسي = عبدٍ لتغريدك ونوفي
وما ابغى آتشيّخ بهالكرسي = لا صار كرسيك كتوفي
لك صوتٍ اهوج ولي همسي = لك رايٍ اعمى ولي شوفي
لك ليلٍ اغبر ولي شمسي = وللناس رمزي وموصوفي
وللشعر عرسه وانا عرسي = شوف الشعر يزبن حتوفي
وهذا القلم لا بغى يقسي =- يقسي وانا دايسٍ خوفي
لي عنفوانه... وله خمسي = سيفي ومن جملة سيوفي
أرسي معه وين ما يرسي = واوفي له بقد ما يوفي
يا شيخ انا رافعٍ نفسي = ومكيّف الناس لظروفي
درسك عرفته .. واخذ درسي = ما والله احني لك حروفي
[/poet]
[c]أخواني في شعبيات ..
أرجو أن يكون الغياب قد أثمر ..
وأتمنى أن تحوز هذه القصيدة على بعض إعجابكم .[/c]
اخر تعديل كان بواسطة » بوح القوافي في يوم » 27-05-2003 عند الساعة » 00:36.
|